Günlük yaşam içerisine dâhil edilen çocuk ilerleyen dönemlerde sorumluluk sahibi ve başarılı bir kişi olma yolunda ilerler. Çalışma becerilerinin kazanılması aslında plan yapabilme, organize edilme becerileriyle bağlantılıdır.
Bir çocuk yemek saatini, çalışma saatini, odasını toparlamayı ve spor saatini ayırma becerisini öğrenebildiyse kendi çalışma programını organize etmesi de ilerleyen dönemlerde onun için daha kolay olacaktır. Hayat becerileri gelişmiş bir çocuk hem hayatını yönetebilmeyi hem de etkili bir şekilde çalışmayı daha kolay öğrenecektir. Bu süreç zaman içerisinde gerek öğretmenlerden gerekse ailelerden öğrenerek geliştirmesi beklenilir. Bu alışkanlıkları öğretirken ebeveynlerin tutumları çok önemlidir.
İlk dönemler, çocuklar ödev ve çalışmalar için ebeveynlerin desteğine ihtiyaç duyarlar. Fakat bu destek sağlanırken verilmesi gereken esas mesajda çabanın çocuktan gelmesi gerektiğidir.
Ebeveynlerin kendilerine sorması gereken ilk soru: “Çocuğumun ödevlerine ne kadar yardım ediyorum?”
Eğer kendinizi doğrudan ödeve yardım etme veya özet çıkarırken buluyorsanız tutumunuzu tekrar göz geçirmeniz gerekmektedir. Ailelerin dikkat etmesi gereken diğer konu ise ödevini yapması için yalvarmak ya da her ödev için çocuğa hediye sözü verilmesidir. Bu davranış her ne kadar motive edici etken olsa da devamlılığı sorumluluk kazanmasından çok uzaklaşmasına ve hediyeye odaklanmasına sebep olacaktır. Ödev sırasında ebeveynlerin desteği sınırlar içinde olması kadar yaklaşım şekilleri de önemlidir.
Çocuğunuzun çalışması için uygun bir ortam yaratılmalıdır. Televizyon karşısında, mutfak veya salon gibi dikkat dağıtıcı bölümler dışında çocuğa yaratılacak küçük bir ders köşesi verimle çalışmasına yardımcı olacaktır. Bu ortamın yeteri kadar aydınlık olması, masanın uygun olması ve masanın sadece çalışma için kullanılması önemlidir.
Ödevlerin yapılması kadar çocuğunuzun okula hazır olarak gitmesi öğrenilmesi gereken bir diğer konudur. Ertesi günün ders programına göre hazırlık yapmanın çocuğunuzun geliştirmesi gereken bir diğer beceridir. İlk başta ebeveynler yol gösterici olsalar da bu hazırlığın sorumluluğunun çocukta olması gerektiğini unutmamalıdırlar.
Eğer çocuk çalışmak istemiyorsa, ailelerin öncelikli olarak çocuğu aktif dinleyerek neden yapmak istemediğini anlamaları önemlidir. Ödev yapmamak için direnen bir çocuğa zorla veya çeşitli vaatler sunulması durumu daha da zorlaştırabilmektedir. İyi bir iletişimle, çocuklarınızın sorunlarını ifade etmelerine ve sizinle paylaşmasını sağlayabilirsiniz. Zorlamadan, vaatler vermeden anlayarak ve çözümleyerek yardım etmeye çalışınız. Çocuğun yapmış olduğu hatalara yapıcı bir şekilde yaklaşarak çocuğun özgüveninin gelişmesinde de etkili olacaktır.
Ailelere öneriler;
-Çocuğunuzun sadece ders programını değil tüm gününü örneğin yemek, oyun, uyku saatlerini göz önünde bulundurarak birlikte planlayınız.
-Çocuğunuzun ders çalışması için birlikte uygun bir çalışma ortamı hazırlayınız. Dikkat dağıtıcı öğelerden uzak olmasına özen gösteriniz. Masa düzeni ve ertesi gün için çalışma programını oluşturmalarında ilk başta yardımcı olabilirsiniz. Daha sonra bu sorumluluğu çocuklarınızın aldığından emin olunuz.
-Ev ödevlerini yaparken birincil sorumluluğun çocuğa ait, ailelerin de çocuğa sadece destek vermesi gerekmektedir. Bitirilen ödev çocuğun ürünü olmalıdır.
-Ulaşılabilir hedefler koyarak başarmasını sağlamaya çalışınız. Eleştirmeden motive ederek yol göstererek ilerlemesine yardımcı olunuz.
